Poglavlje 16 – Porezi zvanično je otvoreno  30. marta 2015. godine na Međuvladinoj konferenciji u Briselu.

Unutar Unije ne postoji obaveza usklađivanja svih vrsta poreza, a poreska harmonizacija se postiže kroz koordinaciju poreskih sistema država članica EU, s ciljem  izbjegavanja nacionalnih poreskih mjera koje mogu negativno uticati na funkcionisanje unutrašnjeg tržišta EU. Svaka država članica ima pravo da zadrži vlastiti poreski sistem, pa čak i da uvodi nove poreske oblike, uz obavezu da neke njihove djelove (poresku stopu, osnovicu i sl.) uskladi s evropskim propisima. Prihodi od poreza, kao prihodi države, od velikog su značaja prilikom kreiranja državnog budžeta i preuzimanja strateških obaveza države u rešavanju određenih ekonomskih i socijalnih problema.
Države članice jednoglasno odlučuju o pitanjima iz područja oporezivanja, što dodatno čuva njihovu nacionalnu autonomiju.

INDIREKTNI POREZI – U NADLEŽNOSTI EVROPSKE UNIJE

Indirektni porezi su porezi koji se naplaćuju u vezi sa radnjama proizvodnje, potrošnje ili razmjene dobara.

Indirektni porezi odnose se na porez na dodatu vrijednosti (PDV) i akcize  na duvanske proizvode, alkohol, energente i električnu energiju, koji neposredno utiču na slobodno kretanje robe i slobodu pružanja usluga. Stoga je potrebno usklađivanje na nivou EU, jer promjene i razlike u PDV-u ili akcizama za navedene proizvode mogu lako narušiti tržišnu konkurenciju.

Porez na dodatu vrijednost (PDV) uveden je 1970. godine kao opšti porez na potrošnju, primjenjiv na sve faze proizvodnje i distribucije dobara i usluga. Minimalna stopa PDV-a u EU iznosi 15 % i važi za većinu roba i usluga. Razlike postoje među pojedinim državama članicama i kreću se od 15 % u Luksemburgu, Kipru (17%) i Malti (18%), preko stope od 19% u Njemačkoj, do najviših stopa od 25 % u Danskoj i 27 % u Mađarskoj.

Stope niže od prosjeka dopuštene su za proizvode i usluge koji nisu konkurentni proizvodima i uslugama iz drugih država članica, kao što su npr. ljekovi i sl. Porezi i pravna tekovina EU koji se odnose na akcize obuhvataju propise s ciljem usklađivanja za tri kategorije proizvoda: duvanski proizvodi, alkoholna pića i energenti. Navedeni propisi, između ostalog, određuju minimalne stope poreza za svaku vrstu proizvoda. Minimalne poreske stope za gorivo, prirodni plin, struju i ugalj su u interesu poštene konkurencije i predstavljaju sredstvo za podsticanje uštede energije kao i za korišćenje ekološki prihvatljivih goriva. Ipak, propisi na nivou EU dovoljno su fleksibilni da omoguće posebne nacionalne okolnosti. Države članice mogu odrediti posebne poreze i na druge kategorije proizvoda čija primjena ne smije stvarati prepreke slobodnom kretanju robe izvan teritorije te države.